- mirus
- mīrus, a, um, adj. [Sanscr. smi; v. miror], wonderful, marvellous, astonishing, extraordinary (class.):
mirum et magnum facinus,
Plaut. Ps. 1, 5, 97:mirum me desiderium tenet urbis,
Cic. Fam. 2, 11, 11:miris modis odisse aliquem,
wonderfully, exceedingly, Ter. Hec. 1, 2, 104; so,miris modis, adverbially,
wonderfully, strangely, Plaut. Cas. 3, 5, 5; id. Men. 5, 7, 50; id. Rud. 3, 1, 1; id. Merc. 2, 1, 1:mirum in modum conversae sunt hominum mentes,
astonishingly, surprisingly, Caes. B. G. 1, 41:sibi mirum videri, quid in suā Galliā populo Romano negotii esset,
id. ib. 1, 34.—With a foll. si:minime mirum, si ista res, etc.,
Cic. de Or. 2, 13, 55:quid mirum in senibus, si infirmi sunt aliquando?
id. Sen. 11, 35: mirum quam or quantum, it is wonderful how, how very, how much, i. e. extraordinarily, exceedingly:mirum quam inimicus ibat, ut ego objurgarem,
Cic. Att. 15, 40:id, mirum quantum profuit ad concordiam civitatis,
Liv. 2, 1; so,mirum ut: mirum dictu, ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos,
Tac. H. 1, 79: mirum ni or nisi, it would be wonderful, I should wonder, I am very much mistaken, if not, i. e. most probably, undoubtedly, Plaut. Capt. 4, 2, 43:mira sunt, nisi invitavit sese in cena plusculum,
id. Am. 1, 1, 127:mira sunt ni Pseudulust,
id. Ps. 4, 7, 118; id. Trin. 4, 2, 19 Brix ad loc.:socer, et medicus me insanire aiebant: quid sit, mira sunt,
I wonder what it means, it is incomprehensible to me, id. Men. 5, 7, 56: mirum ni or quin, undoubtedly, certainly: quid ploras pater? Mirum ni cantem: condemnatus sum, I wonder I don't sing, of course I ought to sing, Naev. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:mirum, quin ab avo ejus, aut proavo acciperem,
Plaut. Trin. 4, 2, 125:mirum quin te advorsus dicat,
id. Am. 2, 2, 118:quid mirum?
what wonder? Ov. A. A. 3, 110.— Comp., only ante-class.: mirior inquam tibi videor, Titin. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: quid hoc mirius? Varr. ap. Non. 135, 29.— Subst.: mīra, ōrum, n., wonders, marvels:nimia mira memoras,
Plaut. Am. 5, 1, 57:septem mira,
the seven wonders of the world, Lact. 3, 24, 1.—Hence, adv.: mīrē, wonderfully, marvellously, strangely, uncommonly, exceedingly (class.):puero municipia mire favent,
Cic. Att. 16, 11, 6:factus canis,
Plin. 35, 10, 36, § 102:laudare,
id. 29, 3, 12, § 54:gratus,
id. 29, 1, 6, § 13:afficere,
Juv. 14, 24.—With a noun:mire opifex,
Pers. 6, 3:mire quam illius loci cogitatio delectat,
extraordinarily, exceedingly, Cic. Att. 1, 11, 3 (al. mire quantum).
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.